Zima.
Z góry nastawiłem się na jeden z moich ulubionych tematów, wilki. Wymagało to uruchomienia wszystkich możliwych kontaktów do zdobycia padlinki, moim autem przejechałem setki kilometrów, nadźwigałem się TYSIĄCE kilogramów mięsa a w czatowni przesiedziałem setki godzin, po to żebym mógł obserwować i fotografować wilki na sześciu zasiadkach, w sumie może razem przez około godzinę. Nie żałuję tego, i choć powstałe fotografie to nie mistrzostwo świata, wracam do nich z przyjemnością.
Do wykładanych przynęt przylatywały ptaki. Jednak ze względu na odległość na jaką wykładałem mięso, ptasie zdjęcia są jedynie dokumentacją w jakich warunkach odbywały się wilcze zasiadki.
Odskocznią od monotonni wilczych zasiadek był wypad na polskie kresy w okolice Krynek i fotografowanie stada żubrów które tam zimą bytuje na polach.
Był też krótki incydent z wydrą i zimorodkiem które obserwowałem na śródleśnej rzeczce. Oraz spotkanie z dziczą watahą która spenetrowała wilczą łąkę.
Wilki są bezkonkurencyjne, chyba każdy marzy by je spotkać, nie mówiąc o zdjęciach. Widać mimo zimy, że są w dobrej formie. Piękne spotkania, a fota wydry z tymi wielkimi zębiskami znakomita.
OdpowiedzUsuńDziękuję :-)
Usuń